اول شخص مفرد (مجموعه داستان)

گمان نمی‌کردم پیرمرد خل‌و‌چل باشد. به‌نظرم قصد سر‌به‌سر گذاشتنم را هم نداشت. می‌خواست پیام مهمی به من بدهد. به‌دلیل نامعلومی همین قدرش برایم روشن بود. پس باز سعی کردم بفهمم. اما ذهنم هی دور می‌زد و راه به جایی نمی‌برد. چطور دایره‌ای با چندین (یا شاید تعداد بی‌شماری) مرکز هنوز دایره است؟ آیا این یک استعاره پیشرفته فلسفی بود؟ دست کشیدم و چشم باز کردم. به سرنخ‌های بیشتری نیاز داشتم.